Dom Mądrości... czyli Bajt al-Hikma

Na Bliskim Wschodzie już za panowania Haruna ar-Raszida (809 r.) – ojca Al-Mamuna – rozpoczęto tworzenie biblioteki, nazwanej Chizanat al-Hikma, czyli Skarbnica Mądrości. To ona posłużyła za podstawę dla Bajt al-Hikma. W roku 830 w Bagdadzie kalif abbasydzki Al-Mamun założył pierwszą akademię arabską, zwaną Domem Mądrości. W uniwersytecie tym nauczali wybitni myśliciele epoki, między innymi Al-Kindi – wielki muzułmański filozof, teolog, matematyk i lekarz oraz Muhammad Ibn Musa Al-Chuwarizmi – wybitny perski matematyk, astronom, geograf i kartograf.               

                                                                                              Muhammad Ibn Musa Al-Chuwarizmi        

Al-Kindi uważany jest za ojca filozofii islamskiej i to jemu świat muzułmański zawdzięcza dokładną znajomość Arystotelesa. Został on zaproszony przez kalifa Al-Mamuna na jego dwór i do pracy w bagdadzkiej  akademii, gdzie tłumaczył greckie teksty filozoficzne i naukowe. To w Bajt al-Hikma prowadził badania również nad tekstami hinduskimi i perskimi. 

Al-Kindi

W wieku IX i X Dom Mądrości był najważniejszym ośrodkiem na Bliskim Wschodzie, którego zadaniem było tłumaczenie dzieł filozoficznych i naukowych z oryginałów greckich. Wspomniane dzieła Al-Mamun pozyskiwał z Bizancjum, czyli Ar-Rumu i w tym celu wysyłał on poselstwa do cesarza bizantyjskiego Leona V Armeńczyka w celu zakupu rękopisów. Księgi te najpierw przekładano na język aramejski, ponieważ większość tłumaczy była z pochodzenia Syryjczykami, a następnie na język arabski. W czasie swego panowania Al-Mamun wykazywał się szczególną troską o rozwój nauki. Założony przez niego Dom Mądrości funkcjonował aż do roku 1258, w którym Mongołowie zburzyli Bagdad, a cały księgozbiór wrzucili do rzeki Tygrys.

 Mędrcy w Domu Mądrości. 
Ilustracja Yahyá al-Wasiti'ego, Bagdad 1237