Paszmina
(z perskiego pashm – wełna) oznacza wełnę ze szczególnego
gatunku kóz, mianowicie chyangra, które żyją w jednym z najbardziej surowych klimatycznie regionów
ziemi, na wysokości powyżej 4500 m w górskich regionach Nepalu, Tybetu i Azji
Centralnej. Na tych terenach wieją porywiste wiatry, a temperatura dochodzi nawet do -40°C.
Sierść kóz chyangra posiada niezwykłe właściwości. Składa się z dwóch warstw: górnej - złożonej ze sztywnego i szorstkiego włosia, dobrze chroniącego przed wiatrem i dolnej - niezwykle delikatnej, mającej niesamowite właściwości grzewcze. Wełnę pozyskuje się z podbrzusza kóz. Jest ona ciepła, a jednocześnie lekka i delikatna. Od stuleci kozy chyangra dostarczają surowca do produkcji tych najbardziej pożądanych szali świata.
Pozyskiwanie wełny
Sierść kóz chyangra posiada niezwykłe właściwości. Składa się z dwóch warstw: górnej - złożonej ze sztywnego i szorstkiego włosia, dobrze chroniącego przed wiatrem i dolnej - niezwykle delikatnej, mającej niesamowite właściwości grzewcze. Wełnę pozyskuje się z podbrzusza kóz. Jest ona ciepła, a jednocześnie lekka i delikatna. Od stuleci kozy chyangra dostarczają surowca do produkcji tych najbardziej pożądanych szali świata.
Pozyskiwanie wełny
Wełnę pozyskuje się latem, gdy kozy schodzą z gór i tracą sierść, którą zbiera się ręcznie ze skał i krzewów. W taki sposób jedna koza dostarcza rocznie około 180 g wełny, a do przetworzenia nadaje się zaledwie połowa. Na malutki szalik potrzeba wełny aż z trzech kóz. Wysoka cena szali wynika z tego, że kozy są gatunkiem zagrożonym wyginięciem, dają niewiele wełny, a szale wykonuje się ręcznie. Szal z prawdziwej paszminy nie gniecie się, a nawet duży bez trudu da się przeciągnąć przez pierścień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz