W XV wieku i do
połowy wieku XVI zapotrzebowanie na księgi liturgiczne w języku
staro-cerkiewno-słowiańskim dla Kościoła wschodniego zaspokajały drukarnie
innych krajów. Około roku 1490–1491 cztery księgi wydrukował cyrylicą Szwajpolt
Fiol – jeden z drukarzy krakowskich. Takie księgi wychodziły spod pras również
w Wenecji. Biblię dla kościołów ruskich w latach 1517–1519 drukowano także w
Pradze czeskiej. Ważnym ośrodkiem drukarstwa prawosławnego w tym stuleciu stało
się Wilno. Do Rosji drukarstwo dociera w połowie XVI wieku. Z inicjatywy Iwana
Groźnego w Moskwie założono tzw. drukarnię anonimową, działającą około
1555–1568 roku.
 |
| Biblia Ostrogska, strona tytułowa |
Pierwszym moskiewskim typografem znanym z imienia był Iwan
Fedorow, który wraz z Piotrem Mścisławcem w roku 1564 wydrukował pięknie zdobioną
księgę liturgiczną Apostoł. Jednakże drukarze
z nieznanych powodów musieli opuścić Moskwę. Osiedlili się w Zabłudowie na
Podlasiu w majątku hetmana Grzegorza Chodkiewicza. Iwan Fedorow przeniósł swoją
działalność do Lwowa i tu właśnie wydrukował nowe wydanie Apostoła. W kolejnych latach zajmował się organizacją drukarstwa na
Wołyniu. W latach 1580–1581 dzięki wsparciu księcia Konstantego Ostrogskiego
wydrukował Biblię w nowym tłumaczeniu. Było to pierwsze wydanie wszystkich
ksiąg Pisma Świętego przetłumaczone
na język cerkiewnosłowiański. W wydaniu tym umieszczona została przedmowa
księcia Konstantego skierowana do wyznawców Kościoła wschodniego. Biblia Ostrogska
uważana jest za najwspanialszy przykład drukarstwa ruskiego w XVI wieku.
Ciekawy temat wpisu :) Ostatnio oglądałem fajny program na kanale historycznym, gdzie historyk i archeolog powiedział, że jest dużo innych źródeł pisanych, gdzie są pewne teksty biblijne, które nie umieszczono w piśmie świętym, szczególnie teksty Jezusa Chrystusa. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBardzo mnie to cieszy. Wiele jest ciekawych rzeczy do napisania i przeczytania. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń