Tales z Miletu... ojciec nauki greckiej

W VI wieku p.n.e. miasta jońskie leżące na wybrzeżu Azji Mniejszej osiągnęły swój rozkwit gospodarczy i polityczny. Potęga ich spoczywała w rękach bogatych kupców. Niewolnictwo nie było tam tak rozpowszechnione jak na innych terenach ówczesnego świata, np. w Asyrii czy Egipcie. Z powodu braku taniej siły roboczej ceniono ją wysoko i dlatego interesowano się wszelkiego rodzaju ulepszeniami technicznymi. Wśród licznych miast Jonii na pierwsze miejsce wysunął się Milet, bogate miasto leżące nad Zatoką Letmijską. Wysoko rozwinięty przemysł i żegluga pozwoliły kupcom z Miletu prowadzić handel wymienny z całym światem śródziemnomorskim. Kupcy z Miletu nawiązali również kontakty z Mezopotamią i Egiptem. Praktyczny sposób myślenia miletyńczyków znalazł odbicie w ich filozofii. Dzięki licznym kontaktom i częstym podróżom w różne strony świata miletyńczycy znacznie rozszerzyli zakres swojej wiedzy. Zarówno w dociekaniach filozoficznych, jak i rozwiązywaniu zagadnień praktycznych kierowali się potrzebami życia. Nie szukali wyjaśnienia niezrozumiałych dla siebie zjawisk przyrody w mitach, lecz w samej przyrodzie. 

Pierwszym filozofem był Tales z Miletu (ok. 624 – 546 p.n.e.), założyciel jońskiej szkoły filozofów przyrody, którego uważa się za ojca nauki greckiej.  Podobnie jak jego współcześni interesował się powstaniem świata, ale nie pytał, kto stworzył świat, lecz z czego świat powstał i jaki był jego początek. Tales z Miletu był jednym z siedmiu mędrców czasów antycznych. Pisarze starożytni nazywali go pierwszym matematykiem i astronomem. Ten syn bogatego kupca brał aktywny udział w życiu politycznym i gospodarczym swego miasta, które przez pewien czas pozostawało pod perską okupacją. Należał do ludzi praktycznych, utrzymywał ożywione stosunki handlowe z Egiptem, Fenicją i Babilonią, dokąd eksportowano cenione wówczas tkaniny miletańskie. Był to powód, dla którego odbywał częste podróże i prawdopodobnie podczas tych wypraw zapoznał się z osiągnięciami matematyki i astronomii Egiptu i Babilonii. Nie był oderwanym od życia myślicielem, lecz człowiekiem nad wyraz praktycznym, który umiał wykorzystać posiadaną wiedzę w swoich transakcjach handlowych. 

Według przekazu pisarzy starożytnych Tales przewidział zaćmienie słońca na 28 maja 585 roku p.n.e. oraz zmierzył wysokość piramid za pomocą pomiaru cienia, który one rzucały. Przypisuje mu się też różne odkrycia w dziedzinie geometrii, m. in. opis trójkąta prostokątnego wpisanego w półkole oraz twierdzenie o równości kątów u podstawy trójkąta równoramiennego. Tales był najprawdopodobniej człowiekiem samotnym. Opowiadano już w starożytności, że matka Talesa chciała nakłonić go do małżeństwa, ale zawsze w odpowiedzi słyszała: Jeszcze nie pora. Kiedy filozof zaczął się starzeć i usłyszał ponownie, że powinien się ożenić, odpowiedział: Już nie pora.