Makijaż... podkreślanie urody kobiet w starożytnym Egipcie

Każda cywilizacja posiadała swoje kanony kobiecej urody. W starożytnym Egipcie preferowana była smukła sylwetka, długie nogi oraz wąskie biodra. Dla Egipcjan wzorem kobiecości była żona faraona Echnatona – Nefretete, której imię oznacza piękna nadchodzi. Wówczas pożądana była jaśniejsza karnacja skóry, a więc kobiety unikały promieni słonecznych. Opalenizna była wyrazem prostoty i braku klasy. Do rozjaśniania skóry używano ochry. Egipcjanie pudry wytwarzali z mączki gipsowej nasyconej zapachami mirry i olibanum, czyli żywicy z drzew kadzidłowca. Do rozjaśniania skóry twarzy – oprócz pudrów – stosowano również kremy zawierające ochrę, oliwę z oliwek, wosk pszczeli i wodę różaną. Egipcjanki podkreślały delikatność swojej cery rysując na twarzy niebieskie żyłki. Bardzo ważnym elementem egipskiego makijażu było malowanie oczu. Czarną lub zieloną kredką obrysowywano ich kontur tak, aby kształtem przypominały migdały. Na zewnętrznym kąciku oka rysowano kreskę, przedłużoną zazwyczaj aż do skroni. Brwi najczęściej depilowano, a następnie rysowano je ołówkiem z czarnego węgla lub sproszkowanym galenitem. W zależności od stopnia rozdrobnienia można było otrzymać gamę odcieni od głębokiej czerni aż do metalicznej szarości. Rzęsy przyciemniano, a do ich usztywnienia używano mieszaniny sadzy, oliwy i białka z kurzych jaj. Do malowania ust używano ochry jaskrawoczerwonej lub pomarańczowej. Słynna królowa Kleopatra używała szminki z karminowego proszku wytwarzanego z żuków i mrówek. Aby wargi bardziej wyeksponować obrysowywano ich kontur. Egipcjanki malowały również paznokcie dłoni i stóp, a do tego celu używały naturalnego barwnika – henny.